خودنویس
... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....
کان تحمل که همه تو دیدی بر باد آمد
باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند
موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد
هیچ اصراری ندارم ! خود دانی و ......
فقط یادم که یه بار ازم پرسید اگر بخوام این من باشم که انتخاب میکنم چی میگی ؟
گفتم وقت میخوام تا فکر کنم ! اصرار کرد که نه ، همین الان باید جواب بدی ! ایندفعه دیگه فرار کردن فایده ای نداشت یا باید جوابش رو میدادم یا باید اعلام شکست در برابرش میکردم ؛ کاری که تا حالا حتی فکرش رو هم نمی کردم.نگاهم را از نگاهش دزدیدم و رو کردم به قلبم و گفتم : بفرما ! جواب بده ....
قلبم هیچ نگفت
قلبم چیزی نداشت که بگه !
رو کردم به عقلم و گفتم : تو یه چیزی بگو ! جواب بده ....
عقلم هیچ نگفت
عقلم چیزی نداشت که بگه !
رو کردم به تجربه و گفتم : تو یه چیزی بگو! جواب بده ....
و تجربه هم هیچ نگفت
تجربه چیزی نداشت که بگه !
نگاهم را دوباره به چشمانش دوختم و گفتم : بدون دخالت قلب و عقل و تجربه بهت میگم : تو برنده شدی ، میتونی انتخاب کنی ! لبخندی زد و مکثی کرد و آرام گفت : باز من باختم .....
در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد