۱۰۰۱شب-۴۲

یاد باد آن صحبت شب ها که با زلف توام 
                 بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود
                          حسن مهرویان مجلس گر چه دل می برد و دین 
                                                بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

سلام کرد و گفت:مرز میان خوبی و بدی توذهنت چقدره؟

فاصله بین آدم ها تو این دنیا به اندازه فاصله مکانهایی که توش هستن نیست خیلی ها کنار هم ایستادن اما یه دنیا فاصله دارن و خیلی ها هم یه دنیا فاصله است بینشون اما چه به هم نزدیکن!جواب سلامش و دادم وگفتم:حالا چرا خوبی بدی .به نظرم اینا یه سری مفهوم هستن که با توجه به شرایط برای آدم ها معنی میشن! سرش و تکون داد و ابروهاش و بالا انداخت و گفت : نه! گفتم : چرا همینجوریه! نگاهی کرد و گفت:برای تو یه چیز یا خوبه یا بد .نمی تونه هم خوب باشه هم بد!این دو تا بالاخره یه مرزی با هم دارن! ندارن؟....

                                                         بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

                                              وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست 

                                       هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم

                             دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست 

                  می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت

           هیهات ازاین گوشه که معمور نماندست 

     وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت

ازدولت هجر تو کنون دور نماندست

نگاهی کردم وگفتم:ولی برای خیلی از آدم ها بین خوبی و بدی هیچ فرقی نیست خیلی خوب ها رو بد می دونن و خیلی بدها رو خوب می بینن ! پس بدون مرز بندی هم میشه زندگی کرد.

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید

   دور از رخت این خسته رنجور نماندست

             صبر است مرا چاره هجران تو لیکن 

                  چوصبر توان کرد که مقدور نماندست 

                         در هجر تو گر چشم مرا آب روان است

                                   گو خون جگر ریز که معذور نماندست 

                                           جانان ز غم از گریه نپرداخت به خنده

                                                       ماتم زده را داعیه سور نماندست 

آرام اومد طرفم و گفت: برای این که خیلی ها نمی تونن خوبی ها رو ببینن و خیلی ها هم طاقت دیدن بدی ها رو ندارن برای همینه که اصرار دارن جای این دو تا رو عوض کنن و هیچ مرزی بینشون قائل نشن اما تو چی ؟جواب خوبی داد.نگاهی بهش کردم و گفتم: مرز بین خوبی و بدی از نظر من خود آدم ها هستن! شاید آدم ها خوب خوب نباشن اما بد بد هم نیستن! برگشت و آروم گفت:ولی یادت باشه آدم ها همیشه اون چیزی نیستن که تو می بینی.....

کس ندیدست ز مشک ختن و نافه چین
                                                     آنچه من در سحر از باد صبا می بینم