۱۰۰۱ شب - ۴۹

صلاح از ما چه می جویی که مستان را صلاگفتیم
                     به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم
                                     در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
                                                       گرت باور بود ورنه سخن این بود و ما گفتیم

برگشت و گفت:زشت یا زیبا کدوم و انتخاب می کنی؟

سراسر زندگی ما آدم ها رو اگر جمع و جور بکنی می بینی همش در حال انتخاب کردنیم بین خوب و بد ،‌سخت و آسان ، سیاه و سفید.! یه نگاهی بهش کردم و گفتم : تا حالا تو شرایطی نبودم که بخوام بین این دو انتخاب کنم! سرش و تکون داد و گفت: مطمئنی؟! دستم و گذاشتم رو شونش و گفتم: آره به همین اطمینانی که مطمئنم الان روزه! عقب تر رفت و گفت: خوب فکر کن. به لحظه های انتخاب کردنات فکر کن ببین هیچ جا بین زشت و زیبا انتخاب نکردی.....؟

دل  از  سنگ  باید  که  از درد  عشق
          ننالد   خدایا ! دلم   سنگ  نیست 
               مرا  عشق او  چنگ  اندوه  ساخت 
                     که جز غم در این چنگ آهنگ نیست
                               به  لب   جز  سرود  امیدم  نبود 
                                   مرا  بانگ  این چنگ خاموش  کرد 
                                         چنان  دل  به  آهنگ  او  خو  گرفت 
                                                که آهنگ   خود  را   فراموش  کرد.....

به لبه پنجره تکیه کرد و ادامه داد: اگر اهل انتخاب کردن باشی و اهل ریسک کردن که هستی ، پس حتما در انتخاب هات یه جایی زشت و زیبا به تورت خورده......

                                                       مرا  عمری   به  دنبالت  کشاندی 
                                               سرانجامم   به خاکستر نشاندی
                                        ربودی  دفتر دل  را  که  افسوس 
                                که سطری هم از این دفتر نخواندی 
                        گرفتم  عاقبت دل بر منت  سوخت 
             پس از مرگم سرکشی هم  فشاندی
        گذشت   از  من  ولی آخر   نگفتی
که  بعد  از من  به  امید  که  ماندی...

کمی جابجا شدم و گفتم: اهل انتخاب هستم، اهل ریسک کردن هم هستم و در ضمن اهل به خاطر سپردن هم هستم . مطمئنم که تا حالا تو انتخاب هام بین زشت و زیبا گیر نکردم. بین خوب و بد چرا، بین سخت و آسان چرا، بین عشق و عقل هم چرا حتی بین بودن و نبودن هم گیر افتادم اما زشت و زیبا نه ، نه ! دست به سینه به پنجره تکیه کرد و گفت : الان کاملا مطمئنی ؟! لبخند طنزی زدم و گفتم : اینقدر که مطمئنم الان روز..... ! که حرفم و قطع کرد و پرده رو کنار زد و گفت : که مطمئن باش الان دیگه روز نیست.......

من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده ام لیکن 
                                             بلایی کز حبیب آید هزارش مرحبا گفتم