۱۰۰۱ شب - ۸۰

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
                      که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
                                      گر چه راهی است پر از بیم ز ما تا بردوست
                                                                   رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی 

همیشه از خودم می پرسیدم ‌دنیا چقدر بزرگه ؟! 

حالا فهمیدم که اساسا سوالم اشتباه بوده. 

 در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر ست
                                                           حیف باشد که زکار همه غافل باشی