۱۰۰۱ شب - 100

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

                      که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

                                      گر چه راهی است پر از بیم ز ما تا بردوست

                                                                   رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

بعضی وقت ها میشه که آدم ها سر دو راهی گیر می کنند ....

بهترین حالت این که اساسا آدم سر دوراهی گیر نکنه 

اما ....

بدترین حالت  این که سر دو راهی گیر کنه ،‌ خواسته یا نخواسته اون دوراهی و به چهار راه تبدیل کنه ....

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر ست

                                                           حیف باشد که زکار همه غافل باشی