۱۰۰۱شب - ۳۵

یاد باد آن صحبت شب ها که با زلف توام 
                 بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود
                          حسن مهرویان مجلس گر چه دل می برد و دین 
                                                بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

به دیوار تکیه دادو پرسید : زندگی رو تعریف کن !؟

از زمانی که برای هر جمله ای لغتی و برای هر لغتی یک معنی خلق شد با یه حساب سرانگشتی می بینیم که اطرافمون پر از معانی شده که شاید هیچ ارتباطی با ما ندارن اما هستن چون باید باشن! نگاهی بهش کردم و گفتم : ای کاش طراح کنکور تو می شدی این همه سوال سخت و آدم نمی دونه چجوری جواب بده! لبخندی زد و گفت : تو تعریف کن! دستی به سرم کشیدم و گفتم: خب زندگی یهنی عشق٬ بودن٬ خندیدن ٬ نفس کشیدن و لذت بردن از هر چیزی که آفریده شده تا در خدمت ما باشه! پاش و به دیوار تکیه داد و گفت : تو برای این کارهات چقدر قیمت می ذاری؟! یه حساب سرانگشتی کردم و با یه اطمینان به نفس فوق العاده گفتم: به قیمت زنده بودن! کلی صفا کردم از جوابی که دادم.سرش و کج کرد و لبخند زیبایی زد ...

                                                       اشکم ولی بپای عزیزان  چکیده ام 
                                               خارم ولی به سایه  گل آرمیده ام 
                                    با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهارعشق 
                      همچون کوهی سر به گریبان کشیده ام 
           چون خاک  در هوای  تو  از  پا افتاده ام 
چون  اشک در قفای تو با سر دویده ام

و ادامه داد: قیمت زنده بودنت چقدره؟! یا بذار ساده تر بگم: این قیمت و خودت رو خودت گذاشتی یا دیگران برات گذاشتن ؟!

من جلوه شباب ندیدم به عمرخویش 
          از دیگران  حدیث  جوانی  شنیده ام 
                   از جام  عافیت  می نابی  نخورده ام 
                           وز شاخ  آرزو گل عیشی  نچیده ام 
                                       موی  سپید را  فلکم  رایگان  نداد 
                                                این رشته را به نقد جوانی خریده ام

پنج گزینه کرده بود! کمی رفتم جلوتر و گفتم: هر آدمی اول ٬خودش رو خودش قیمت می ذاره بعد دیگران ! اومد به طرفم و گفت: قیمتت چقدره ؟!‌ نگاه تندی بهش کردم و گفتم: بعضیا این قدر قیمتشون زیاده که کسی برای خریدنشون سراغشون نمی ره! دوباره لبخندی زد و گفت : برمی گردم سر سوال اولم. تعریف زندگی و ...! که حرفش و قطع کردم و گفتم : بی نتیجه است..! حرفم و قطع کرد و گفت : تو راست گفتی . من اگر طراح کنکور می شدم سوالام اینقدر راحت بود که همه قبول می شدن اما به شرط اینکه می تونستن خودشون و به جلسه برسونن! همه فکر می کنن که می رسن! اما هرگز نمی رسن! تو هم مثل بقیه ٬ فکر می کنی رندگی رو تعریف کردی اما تو کتاب من این لغاتی که در تعریف زندگی گفتی در توضیح مرگ اومده نه زندگی! سرم سنگین شده بود! مبهم شنیدم که می گفت : تو هم معنای مرگ و زندگی و اشتباه گرفتی....

کس ندیدست ز مشک ختن و نافه چین
                                                     آنچه من در سحر از باد صبا می بینم