خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

در ادامه.....

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت 
                   دائماْ یکسان نباشد حال دوران غم مخور
                                  هان مشو نومید چون واقف نه ای از سر غیب
                                                                  باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور
بعضی وقت ها حجم معانی اون قدر تو ذهن آدم زیاد میشه که دیگه شک می کنه این مغزه تا خم رنگ رزی ؟! همه چی از همه رنگ وارد میشه و از اون طرف با یه رنگ خاصی تعبیر میشه ! و تا همیشه اون رنگ ها با معانی برای ذهن ملکه میشه .... 
قرمز میشه رنگ عشق
سبز میشه رنگ دوستی
آبی میشه رنگ نگاه و چشم
زرد میشه رنگ بی حالی و دوری
سیاه میشه رنگ جدایی و فراموشی
سفید میشه رنگ نبودن و نشدن و امیدواری
اما هنوز نفهمیدم که ذهن چه رنگی را برای دوست نداشتن و فرار کردن انتخاب می کنه ؟!‌ هنوز نفهمیدم که ذهن چه رنگی رو برای دورنگی و دورویی انتخاب می کنه ؟!‌ و خیلی چیزهای دیگه ...... 
            
گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
                                                     هیچ راهی نیست کان را پایان نباشد غم مخور

در ادامه ........

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
                   گل در اندیشه که چون کند عشوه در کارش
                                     دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
                                                            خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

دو روزه دنیا را باید گذاشت و گذشت اما نه به این آسونی ها ! 
همیشه فکر می کردم که نه گفتن آسونه و اگر کمتر از این واژه خاکستری استفاده می کنم بخاطر افه مردانگی و معرفت و اینجور چیزهاست اما داستان از اونجایی شروع شد که من موندم و دلم و جوابی که باید بهش می دادم ، اون هم سر گذشتن . باز اگر گذاشتن و گذشتن بود میشد یه کاریش کرد اما ایندفعه قصه از پایان شروع شده بود اول باید می گذشتم  و بعد .....! یه جواب بله ، نه ! یه جواب که همه در اون درگیر بودن .....
عقل درگیر حساب و کتاب
دلم  درگیر احساس و عواطف
قلبم درگیر آینده و حال و گذشته
چشم درگیر ندیدن و شمارش دیده ها
حکمم شده بود حکم میدون بازی ای که براش در مقابل تمام مهره های مقابل فقط یک شاه ، یک وزیر و یک سرباز مونده بود و نوبتش بود که حرکت هم بکنه  و فقط یک حرکت ! با این پر رویی که همش ......
عقل می گفت : باختن ضرره
دلم می گفت  : اصلا معطلش نکن
قلبم می گفت : آینده رو فراموش نکن
چشم می گفت:حالا که دیدی عمل کن
و من مانده بودم و جوابی که باید به این ها می دادم و عملی که باید خودم انجام می دادم !

               صحبت عافیتت ارچه خوش افتاد ای دل
                                                          جانب عشق عزیزست فرو مگذارش

در ادامه .......

                                                                    دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
                                                چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
                          آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هوشیار چه کرد

همیشه انتقاد کردن از چیزهایی که موجود نیست راحت تر از مسائلیه که موجودند !
داشتم فکر می کردم همیشه رو یه پاشنه چرخیدن هم بعد از یه مدت آدم رو خسته می کنه .پس بهتره تا خستگی سراغمون نیومده رویه رو عوض کنیم ! همیشه .....
                                                                                                   ثابت فکرکردن
                                                                                     ثابت نگاه کردن
                                                                    ثابت تصمیم گرفتن
                                               ثابت از همه گذشتن
                      ثابت همه رو فراخواندن ....
شاید نشانه ثبات شخصیت باشه اما هر چیزی حتی اگر در بالاترین مرحله تکامل هم باشه بالاخره نیاز به تجدید قوا و تغییر رویه داره . نمی دونم چرا ما آدم ها هر چی بزرگتر می شیم قدرت خطر کردنمون ، قدرت ریسک کردنمون ، قدرت مهیج بودنمون کمتر و کمتر میشه ؟!‌ چرا...
می ترسیم از انتخاب دوباره
              می ترسیم از تغییر نگاه هایمان
                          می ترسیم از امتحان کردن راه های جدید
                                           می ترسیم از آخرین جملاتی که یه روز اولین جملاتمان بودند
نمی دونم .... شاید این هم گوشه ای از زوایای پنهان این موجود پیچیده است که حالا حالا ها نباید روشن بشه !
           ساقیا جام میم دعه که نگارنده غیب
                                                           نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

داستانی دنباله دار ......


             در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود
                                                   کاین شاهد بازاری آن پرده نشین باشد
از نگاه ما خیلی چیزها شاید نباید اینجوری که می بینیم تموم بشه !
از نگاه ما خیلی چیزها شاید نباید اینجوری که ما می شنویم روایت بشه !
از نگاه ما خیلی چیزها شاید نباید اینجوری که ما می نویسیم نوشته بشن !
اما چه کنیم که خیلی چیزها رو نمیشه تغییر داد ، خیلی حرف ها رو نمیشه زد ،‌ خیلی نوشته ها رو نمیشه ننوشت و خیلی راه ها رو نمیشه نرفت ....! بعضی مواقع آدم ها اونقدر پیچیده میشن که با هیچ ترفندی نمیشه این پیچیدگی رو رفع کرد . یکی از این پیچیدگی ها عاقلانه عشق ورزیدنه که انصافاْ تا حالا نمونش رو ندیده بودم ! نمونه ای که برای یک عمر کافیه تا آدم ها رو بازی بده !‌و چه بازی زیبا و سختیه ! ....... خیلی سخت !‌ 
               جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
                                                                     در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

باشکوه تر از زندگی ......

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
                             مهر ورزی تو با ما شهره آفاق بود
                                                یاد باد آن صحبت شبها که با نوشین لبان 
                                                                 بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق است

و فردایی نامطمئن اما بهتر شاید بیاید ......
میشه دوری ها از جدایی ها سخت تره ! همیشه دیده نشدن ها از نبودن ها و ندیدن ها سخت تره .....!
شاید یه دلیلش یاد گرفتن قصه هایی که تا حالا بلد نبودیم
شاید یه دلیلش یاد گرفتن سلام هایی که تا حالا نمی دونستیم
شاید یه دلیلش یاد گرفتن چجوری نگاه کردن دوباره به بودن و باورهاست
                    اما دست آخر تنها می دونم که هیچ دلیلی بدون دلیل نیست !
       سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
                                                            ما به او محتاج بودیم و او به ما مشتاق