در ادامه.....

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت 
                   دائماْ یکسان نباشد حال دوران غم مخور
                                  هان مشو نومید چون واقف نه ای از سر غیب
                                                                  باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور
بعضی وقت ها حجم معانی اون قدر تو ذهن آدم زیاد میشه که دیگه شک می کنه این مغزه تا خم رنگ رزی ؟! همه چی از همه رنگ وارد میشه و از اون طرف با یه رنگ خاصی تعبیر میشه ! و تا همیشه اون رنگ ها با معانی برای ذهن ملکه میشه .... 
قرمز میشه رنگ عشق
سبز میشه رنگ دوستی
آبی میشه رنگ نگاه و چشم
زرد میشه رنگ بی حالی و دوری
سیاه میشه رنگ جدایی و فراموشی
سفید میشه رنگ نبودن و نشدن و امیدواری
اما هنوز نفهمیدم که ذهن چه رنگی را برای دوست نداشتن و فرار کردن انتخاب می کنه ؟!‌ هنوز نفهمیدم که ذهن چه رنگی رو برای دورنگی و دورویی انتخاب می کنه ؟!‌ و خیلی چیزهای دیگه ...... 
             گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
                                                     هیچ راهی نیست کان را پایان نباشد غم مخور