هر کجا و هر زمان که باشم بر خواهم گشت....... !

حاشا که من به موسم گل ترک می کنم 
                    من لاف می زنم این کار کی کنم 
                           مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم 
                                               در کار چنگ و بر بط و آواز نی کنم
                                                        از قیل و قال مدرسه ، حالی دلم گرفت
                                                                   یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم

سلام به تمام عزیزان و دوستان مجازی ای که حقیقی شدند و حقیقت هایی که بودند.........
راستش خیلی برام سخته با حالی که دارم کلمات رو آهسته آهسته کنار هم بچینم و حرف دلم رو بزنم ! خیلی برام سخته این دنیای به این زیبایی رو اینجوری ترک بگم ! خیلی برام سخته اینقدر زود دل از این سرای عشق و صفا برکنم ! خیلی برام سخته اینهمه شور و هیجان رو ترک کنم ! خیلی سخته ! خیلی ! بیشتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید !
اما ! جبر روزگار رو نمیشه باهاش جنگید !
این دورانی که در بلاگ اسکای بودم یکی از بهترین دوران های زندگی ام بود که رقم زدن این دوران به این خوشی رو مدیون همه شما دوستان هستم !
اما ! چه کنم که هر مسافری روزی می آید و مستقر میشود و همین که میخواد دلداده بشه باید بار سفر رو ببنده و بره ! منم تا اومدم سبک بشم بانگ رحیلم نواختن کرد و رفتن رو برایم چه ناجوانمردانه زمزمه کرد ! نمیتونم بغضم را کنترل کنم ! خب طبیعیه ! ما هم رفتنی شدیم ! و این جدایی چه سخت است !
از همه دوستانم چه اون هایی که حقیقی بودند و حقیقی ماندند ، چه اون هایی که حقیقی بودند و مجازی شدند و چه اون هایی که مجازی بودند ولی صادقانه حقیقی شدند به خاطر همه چیز ، همه چیز بینهایت سپاسگذارم ! اگر احیانا ْ در کامنتی دل کسی رو آزردم و یا در سر زدن هام قصور کردم از همه معذرت میخوام ! فاصله ام با خاکم اینقدر زیاد شده که نمیتونم حضوری عذر خواهی کنم ! ولی از کیلومترها دورتر از این آشیانه تک تکتان را می بوسم و امیدوارم در هر جا و هر زمان که هستید موفق و پیروز باشید.

----> راستی نمیرم که بر نگردم ! میروم که پرتر برگردم ! اما همین چند صبا دوری هم برایم سخت است <----
موفق باشید
صدر                                                                                                   

مرا دریاب ای دل ............. !

      صلاح کار کجا و من خراب کجا
                                 ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا
                                                      دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس
                                                                                کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا
یه بار ته یه دفترچه خاطرات خوندم : همیشه فکر کردن به خونده ها سخت تر از خوندن فکرهاست ......
ادم ها وقتی که حرف میزنن ممکنه هزاران کلمه رو کنار هم بچینن و جملات سنگینی ببافن و هزارتا ادا و اصول هم در بیارن و کلی هم ادای فهمیده های هفت عالم رو در بیارن ، اما وقتی ازشون معنی همون کلماتی که چند دقیقه پیش داشتن باهاش عرش رو آسفالت میکردن بپرسی ، حسابی برزخی میشن و به هم میریزن و کلی خلاصه بدو بیراه تو دلشون حواله میکنن .وقتی که می پرسی ......
میدونی معنی دلدادگی یعنی چی ؟
میدونی معنی فراموش کردن یعنی چی ؟
میدونی معنی فراموش شدن نهایی یعنی چی ؟
میدونی معنی پرواز بدون بال تو آسمون آبی یعنی چی ؟
میدونی معنی نوشیدن  آب داغ در تشنگی و بی رمقی یعنی چی؟
میدونی معنی فرود از اوج بدون هیچ کمک و پناهی و بدون هیچ نگاهی یعنی چی ؟ و
           میدونی معنی مجنون شدن لیلی و سیاه شدن سفیدی تو این روزگار غریب یعنی چی ؟
مطمئناْ نمیتونه جواب بده ! چون فکر کردن به این چیزهایی که خونده براش خیلی سخت تر از خوندن فکریه که این سوال ها رو ازش می پرسه ! نمیدونم شاید یه معنی و تفسیری که از آدم میشه همین باشه ! شاید توقع زیادیه که از آدم بخوان به خونده ها ، دیده ها ، شنیده ها و تجربیان قبل از اینکه بذارتشون توصندوقچه خاطرات ، فکر کنه !
                   اول همون دفترچه خاطرات نوشته بود : یاد آر زشمع مرده ، یاد آر....... 
   چه نسبت است به رندی ،  صلاح و تقوا را
                                سمع وعظ کجا ، نغمه رباب کجا
                                                     ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد
                                                                                  چراغ مرده کجا ، شمع آفتاب کجا

صدای پای عشق چه خوش نواخت .........‌!

             در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
                                                 به آن امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
یه روز یه نفر بهم گفت :  همیشه ببین اما از دیده ها هیچ وقت چشمت بر نگیر ... 
رسیدن آدم ها به هم همیشه یا از سر اجباره یا از سر اختیار! یا از سر کنجکاویه یا از روی غریزه ! نمیدونم یا بهتره بگم که نمیتونم همه رسیدن ها رو نام ببرم ! خیلی زیادن اما همیشه رسیدن ها مثل ..
جریان پیش رفته عشق تو وجود عاشقه !
جریان تازه شروع شده ی یه بال گشوده است !
جریان همه قصه های هزار و یک شب راوی و مجنونه !
جریان یه پنجره نیمه باز به روی تمام هوای در جریان بیرونه !
جریان حسرت سر گذاشتن روی شونه بهترین زیبایی که تو فکره !
جریان یه روز روان ، پاک و زلالی که همش تداعی کننده قطرات اشکه !
جریان تمام دوری ها در عین نزدیکی و تمام غریبی ها در عین آشنایی هاست !و 
            مثل جریان موج نگاه هایی است که  یه روزی غریبه بودن اما رسیدن ها رو تجربه کردن !
پس دیدن و شنیدن مثل دو تا نوار باریک ، صاف و بی غل و غشی که فقط تا هستند ، هستند ! خاطرات هیچ وقت جوابگوی نبودن و غیبت هاشون نیستن ! چقدر سخته زمانی که فقط باید با خاطرات صفا کرد ! چقدر سخته !
           الا یا  ایها الساقی ادر کاسا و نا ولها
                                                 که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها