ای دل غم دیده حالت به شود دل بر مکن
وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائماْ یکسان نباشد حال دوران غم مخور
پیاده شدم و پرسیدم : اعتبار نگاهت چقدره ؟
زندگی آدم ها همیشه سه طرفه است، دیروز و امروز و فردا ! خیلی ها فردا رو تجربه می کنن بدون اینکه بدونن تو دیروز گیر کردن،خیلی ها هم فرداها رو می بینن در حالی که هنوز امروزشون تموم نشده !. با خنده های همیشگیش گفت:اعتبار من به اندازه ارزشمه! ارزش من خیلی زیاده. با لبخند آرومی نگاهش کردم و گفتم:یادت باشه وسعت نگاه آدم ها از آسمان تا زمینه ! ایستاد و گفت: نه همیشه هم اینطوری نیست خیلی وقت ها فرق می کنه ......
هر چند امیدی به وصال تو ندارم
یک لحظه رهایی ز خیال تو ندارم
ای چشمه روشن آن سایه که نقشی
در آینه ی چشم زلال تو ندارم
می دانی و می پرسیم ای چشم
جز عشق جوابی به سوال تو ندارم
ادامه داد: خیلی وقت ها بعضی آدم ها زمین و تو آسمون می بینن خیلی ها هم هستن که همیشه آسمون و تو زمین می بینن اعتبار آدم ها به ارزش فکرشون نه نگاهشون .....
نتوانم به تو پیوستن و نی از تو گسستن
نه ز بند تو رهایی نه کنار تو نشستن
ای نگاه تو پناهم تو ندانی چه گناهی ست
خانه را پنجره بر مرغک طوفان زده بستن
تو مده پندم از این عشق که من دیر زمانی
خود به جان خواستم از دام تمنای تو رستن
حرفش و قطع کردم و گفتم:ولی فکر آدم ها رو نمی شه دید اما نگاهشون و میشه خوند! پس خیلی وقت ها هم میشه که آدم ها یه جوری فکر می کنن اما یه جور دیگه نگاه می کنن ! پس نگاه آدم ها می تونن دروغ بگن ! زمین و تو آسمونا می بینن اما نشون نمی دن یا برعکسش! خندید و دستی به چشم هاش کشید و گفت : خب بگو ببینم تو نگاه من چی می خونی !؟ جا خوردم . سوال سنگینی بود و چاره ای جز پاسخ دادن نداشتم . رفتم جلو و خوب نگاهم و به نگاهش گره زدم و بعد از مکثی کوتاه گفتم : هیچی !! مثل اینکه اشتباه کردم! خندید و گفت : دیدی گفتم ! و از پله ها رفت بالا . رفتم جلوی آینه و خوب نگاه کردم: به اندازه یه آسمون خاک بود.....
دیدم از رشته جان دست گسستن بود آسان
لیک مشکل بود این رشته مهر تو گسستن
تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
به مردمی نه بفرمان چنان بدان که تو دانی
بگو که جان عزیزم ز دست رفت خدا را
ز لعل روح فزایش ببخش آنکه تو دانی
ورق زد و گفت:بی وفایی چه رنگیه؟
زندگی پرتلاطم آدم ها شاید هر روز یا هر ساعت و یا حتی هر دقیقه یه رنگی به خودش بگیره بعضی وقت ها سیاه بعضی وقت ها سفید بعضی وقت ها هم هیچ رنگی نداره ! رو کردم بهش و گفتم : اول بگو ببینم وفاداری چه رنگیه تا بعد جوابت و بدم! مکث ملایمی کرد و گفت:این سوالت جواب نداره! سرم و چرخوندم و گفتم: یعنی چی!؟ کتاب و بست و زل زد بهم و گفت: اول تاریکی و باید تعریف کنی اون وقت خلافش میشه روشنایی!یه کم دورو برم و نگاه کردم و خیلی مطمئن اما ناگهانی بهش گفتم: به نظر من سفیده !با تعجب پرسید: سفیده ؟!....
بلبلی شیفته می گفت به گل
که جمال تو چراغ چمن است
گفت : امروز و زیبا و خوشم
رخ من شاهد هر انجمن است
چون که فردا شد و پژمرده شدم
کیست آنکه که هواخواه من است
به تنم بین این پیرهن دلکش من
چو ٬ که تو شام بیایی کفن است
با تعجب ادامه داد:شوخی می کنی یا جدی میگی که بی وفایی سفیده!؟ با عصبانیت ادامه داد: تو اصلا می دونی سفیدی یعنی چی اصلا می فهمی چی گفتی؟!
حرف امروز چه گویی ٬ فرداست
که تو را بر گل دیگر وطن است
همه جا بوی خوشو روی نکوست
همه جا سرو و گل و یاسمن است
عشق آن است که در دل گنجد
سخن است آنکه همی بر دهن است
می شناسم من حقیقت ز مجاز
چون تو بسیار در این نارونند
یه کم فکر کردم که بفهمم چی گفتم ! یه کم جابجا شدم و با خودم گفتم: بدون فکر حرف نمی زدی چی شد که از دهنت این کلمه پرید؟!نگاهی بهش کردم و نگاهم و به نگاهش گره زدم و بعد از مکثی کوتاه گفتم: مشکل کجاست؟! با عصبانیت بلند شد و گفت: اگر بهت بی وفایی کنم تو من و سفید می بینی ؟! لبخندی زدم و گفتم: آره بی وفایی تو برای من سفیده! نه تو ،هر کسی که بی وفاست به نظر من سفیده!اومد طرفم و بلند داد زد: ولی اگر تو بی وفایی کنی سیاه سیاهی ، سیاه! دستم و گذاشتم رو شونش و گفتم: تو هم مثل بقیه اشتباه می کنی! دستم و کنار زد و گفت: نه پس فقط تو درست می گی ؟! به سمت در رفتم و آروم گفتم : آدم بی وفا پیش من با آدم مرده فرقی نمی کنه؛ کفن آدم های مرده هیچ وقت سیاه نمی شه....
خیال تیغ تو با ما حدیث تشنه و آب است
اسیر خویش گرفتی بکش چنان که تو دانی