خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

۱۰۰۱شب ـ ۳۶

چه نسبت است به رندی ، صلاح و تقوا را 
                         سمع وعظ کجا ، نغمه رباب کجا
                                     ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد 
                                                           چراغ مرده کجا ، شمع آفتاب کجا

فاصله گرفت و پرسید : حد و مرز دنیات کجاست ؟

اگر زندگی یه مبارزه باشه و اگر قرار باشه که مبارزان اون ما باشیم باید بدونیم که هر مبارزه ای یه طرف پیروز داره و یه طرف شکست خورده .مهم اینکه ظرفیت داشته باشیم که اگر بردیم یا باختیم سرمون و بالا بگیریم و به همه نگاه کنیم! کمی شن های زیر پام و جابجا کردم و گفتم : تا منظورت کدوم دنیا باشه؟!نگاهی بهم کرد و گفت : همین دنیایی که توش زندگی می کنی ! به طرف ساحل برگشتم و گفتم:برای چی این سوال و پرسیدی؟ نسیم ملایم دریا فاصله ای میان سوالم و جوابش انداخت و گفت : میخوام بدونم کجای دنیای تو هستم همین .....

اشکم ولی بپای عزیزان  چکیده ام 
               خارم ولی به سایه  گل آرمیده ام 
                     با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهارعشق 
                           همچون کوهی سر به گریبان کشیده ام 
                                      چون خاک  در هوای  تو  از  پا افتاده ام 
                                              چون  اشک در قفای تو با سر دویده ام

ادامه داد : میخوام بدونم دنیای من با دنیای تو چقدر فاصله داره ؟! چقدر شبیه به هم هستیم ؟! یا اینکه اصلا د رجنگ با همدیگه هستیم یا شاید هم ....

                                               من جلوه شباب ندیدم به عمرخویش 
                                        از دیگران  حدیث  جوانی  شنیده ام 
                              از جام  عافیت  می نابی  نخورده ام 
                      وز شاخ  آرزو گل عیشی  نچیده ام 
              موی  سپید را  فلکم  رایگان  نداد 
این رشته را به نقد جوانی خریده ام

که حرفش و قطع کردم و گفتم : وسعت دنیای من یه زمانی به اندازه چند تا کلمه بی حساب بود؛یه زمانی هم به اندازه چند تا سطر نامنظم شد و یه چند وقت پیش هم به اندازه وسعت این دریا به همین آرامی و بی انتهایی .... که حرفم و قطع کرد و لبخند آرامی زد و در حالی که خیلی مطمئن از من و دریا دور می شد گفت: پس دنیای ما با هم خیلی متفاوته خیلی! بدون این که برگردم پیش خودم گفتم : اما الان فهمیدم که چقدر دنیام کوچیکه.....

پیش از آن کاین سقف سبز و مینا برکشند
                                               منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

نظرات 13 + ارسال نظر
حمیدرضا سه‌شنبه 9 آبان 1385 ساعت 12:21 ق.ظ

یادمان باشد اگر شاخه گلی چیدیم وقت پرپر شدنش سوزو نوایی نکنیم
یادمان باشد سر سجاده عشق جز برای دل محبوب دعایی نکنیم
یادمان باشد ازامروزخطایی نکنیم.گرچه درخود شکستیم صدایی نکنیم....

حمیدرضا سه‌شنبه 9 آبان 1385 ساعت 11:46 ب.ظ

هر که عاشق شد منت از صد یار می باید کشید
بهر یک گل منت از صد خار می باید کشید
من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل
بخت بد بین کز اجل هم ناز می باید کشید

خراباتی یکشنبه 14 آبان 1385 ساعت 02:09 ب.ظ http://www.nasimetanhaayi.blogfa.com

ای آسمان!باورمکن


کاین پیکره محزون منم


من نیستم ! من نیستم


رفت عمر من ، از دست من


این عمر مست و پست من


یک عمر با بخت بدش بگریستم ، بگریستم


لیک عمر پای اندرگلم


باری نپسرید از دلم


من چیستم ؟ من کیستم


( سپاس از حضور همیشه سبزتان )

خراباتی یکشنبه 14 آبان 1385 ساعت 03:53 ب.ظ http://www.nasimetanhaayi.blogfa.com

چو دردی بر سر درد آفریدند
به درمان دلم صبر آفریدند
اگر گل را به زیبایی کشیدند
کنارش خار را هم آفریدند
کجا رفتند آن عاشق پرستان؟
که روزی تیغ صرصر آفریدند


***

پریشان می شوم در یاد رویت
مرا شیدای شب گرد آفریدند
بمیرم من برای فصل پاییز
که بار و برگ او زرد آفریدند
تب و تابم مگیر ای چرخ گردون
مگر بخت مرا سرد آفریدند؟



***
از آن روزی که چشمم بر تو افتاد
خدا داند که شب درد آفریدند
خدا را شکر دریای دلم را
به امّید شب جذر آفریدند
بسوزم در میان بزم عشّاق
اگر روزی مرا ترد آفریدند


***
نمی دانم چرا یادم نکردی
ببین!! عشق مرا پرت آفریدند؟
کناره پنجره آنقدر ماندم
که دیدم روی آن گرد آفریدند
بسوز ای دل هزاران بار دیگر
که سوز عشق تو سرد آفریدند...


( در مدح مولا علی به روز هستم و در انتظار حضور سبزتان )

سلام خودکار جونم
مرسی اومدی سر زدی به من
مثل همیشه امیدوارم کردی
تو هم مثل همیشه پر از معنا و احساس مس نویسی
مثل همیشه متفاوت
متفاوت
در پناه حق

خاطره سه‌شنبه 16 آبان 1385 ساعت 08:22 ق.ظ http://khaterehkh.blogsky.com

سلام
از ورودتون به وبلاگم ممنونم
راستش آنقدر قشنگ مینویسید که تمام نوشته های این صفحه رو خوندم....
دنیای بعضی ادما خیلی کوچیکه برای بعضی ها کمی کوچیک! و کمتر هستن ادمهایی که دنیاشون واقعا بزرگ باشه

یاسمنگولیوس پنج‌شنبه 18 آبان 1385 ساعت 07:29 ب.ظ http://yasmangoolabad.blogsky.com

سلام عزیز
چرا آپ نکردی؟
من آپم
خوشحال میشم بیای
در پناه حق

هستی شنبه 20 آبان 1385 ساعت 01:35 ب.ظ http://delshoodegan.blogsky

اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم
کسی حرف دلش را نگفت من بودم
دلم برای خودم تنگ می شود آری:
همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم

حمیدرضا سه‌شنبه 23 آبان 1385 ساعت 12:16 ق.ظ

کاش در دهکده ی عشق فراوانی بود
توی بازار صداقت کمی ارزانی بود
کاش اکر گاه کمی لطف به هم می کردیم مختصر بود
ولی ساده و پنهانی بود
کاش می شد تا شقایق ها گریست
کاش می شد یک تبسم آفرید
کاش می شد چون ستاره پاک بود
آسمان را با صداقت دوست داشت
کاش می شد با سحر بیدار بود

* یاس سفیدم* چهارشنبه 24 آبان 1385 ساعت 05:02 ب.ظ http://yasesefid.blogsky.com

سلام استاد


خیلی وقت بود نبودم

اگه نبودما نیمده بودم


میخوام با دقت مطلبات رو مطالعه کنم
تا ببینم میتونم بفهمم در لا بلای مغزتون چی میگذره

پس مااااااااااااااااااا رفتیم


راستی سیب زمینی های قرار عجب پر مصمما بودنا
حیف من نبودم

یاسمنگولی شنبه 27 آبان 1385 ساعت 06:38 ب.ظ http://yasmangoolabad.blogsky.com

سلام عزیز
برای دومین بار مطلبت رو خوندم
می دونی؟
یه جوری پر بار می نویسی که راستی راستی رو آدم تاثیر میزاره
سبک نوشتنت خیلی خاص هست
بهت حسودسم شد راستش

* یاس سفیدم* چهارشنبه 1 آذر 1385 ساعت 12:06 ق.ظ http://yasesefid.blogsky.com

آپ نمیکنی استاد؟


من آپم.

کوروش و فرزانه چهارشنبه 1 آذر 1385 ساعت 10:57 ب.ظ http://www.persian21.persianblog.com

جالب بود. به ما هم سر بزن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد