خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

۱۰۰۱شب-۴۰

تو پیک خلوت رازی و دیده بر سر راهت
                       به مردمی نه بفرمان چنان بدان که تو دانی
                                          بگو که جان عزیزم ز دست رفت خدا را
                                                                ز لعل روح فزایش ببخش آنکه تو دانی

ورق زد و گفت:بی وفایی چه رنگیه؟

زندگی پرتلاطم آدم ها شاید هر روز یا هر ساعت و یا حتی هر دقیقه یه رنگی به خودش بگیره بعضی وقت ها سیاه بعضی وقت ها سفید بعضی وقت ها هم هیچ رنگی نداره ! رو کردم بهش و گفتم : اول بگو ببینم وفاداری چه رنگیه تا بعد جوابت و بدم! مکث ملایمی کرد و گفت:این سوالت جواب نداره! سرم و چرخوندم و گفتم: یعنی چی!؟ کتاب و بست و زل زد بهم و گفت: اول تاریکی و باید تعریف کنی اون وقت خلافش میشه روشنایی!یه کم دورو برم و نگاه کردم و خیلی مطمئن اما ناگهانی بهش گفتم: به نظر من سفیده !با تعجب پرسید: سفیده ؟!....

  بلبلی شیفته می گفت به گل 
               که جمال تو چراغ چمن است 
                      گفت : امروز و زیبا و خوشم 
                         رخ من شاهد هر انجمن است 
                            چون که فردا شد و پژمرده شدم 
                               کیست آنکه که هواخواه من است 
                                       به تنم بین این پیرهن دلکش من 
                                             چو ٬ که تو  شام بیایی
کفن است

با تعجب ادامه داد:شوخی می کنی یا جدی میگی که بی وفایی سفیده!؟ با عصبانیت ادامه داد: تو اصلا می دونی سفیدی یعنی چی اصلا می فهمی چی گفتی؟!

                                                حرف امروز چه گویی ٬ فرداست 
                                          که تو را بر گل دیگر وطن است 
                                همه جا بوی خوشو روی نکوست 
                         همه جا سرو و گل و یاسمن است 
                    عشق آن است که در دل گنجد 
          سخن است آنکه همی بر دهن است 
     می شناسم من حقیقت ز مجاز 
چون تو بسیار در این نارونند

یه کم فکر کردم که بفهمم چی گفتم ! یه کم جابجا شدم و با خودم گفتم: بدون فکر حرف نمی زدی چی شد که از دهنت این کلمه پرید؟!نگاهی بهش کردم و نگاهم و به نگاهش گره زدم و بعد از مکثی کوتاه گفتم: مشکل کجاست؟! با عصبانیت بلند شد و گفت: اگر بهت بی وفایی کنم تو من و سفید می بینی ؟! لبخندی زدم و گفتم: آره بی وفایی تو برای من سفیده! نه تو ،‌هر کسی که بی وفاست به نظر من سفیده!اومد طرفم و بلند داد زد: ولی اگر تو بی وفایی کنی سیاه سیاهی ، سیاه! دستم و گذاشتم رو شونش و گفتم: تو هم مثل بقیه اشتباه می کنی! دستم و کنار زد و گفت: نه پس فقط تو درست می گی ؟! به سمت در رفتم و آروم گفتم : آدم بی وفا پیش من با آدم مرده فرقی نمی کنه؛ کفن آدم های مرده هیچ وقت سیاه نمی شه....

خیال تیغ تو با ما حدیث تشنه و آب است
                                              اسیر خویش گرفتی بکش چنان که
تو دانی