بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
وند آن برگ و نوا خوش ناله ای زار داشت
گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست
گفت ما را جلوه معشوق در این کار داشت
حافظ و بست و پرسید : چقدر از خودت در آینده مطمئنی؟!
خیلی وقت ها میشه که آدم هر چقدر هم که از گذشتش مطمئن باشه با اینکه ضرب در زمان حال رو هم بلده اما از خودش در آینده مطمئن نیست . نمی دونم شاید این هم یکی از هزاران خصوصیت ناشناخته این موجود عجیبه . پشت به پنجره ایستادم و گفتم : یعنی چی؟! حافظ و گذاشت کنارش و گفت : چقدر مطمئنی در آینده همینی باشی که الان هستی ؟! یه کم جابجا شدم و گفتم : همونقدر که در گذشته مطمئن بودم که درآینده یعنی الان همونطوری خواهم بود که اون موقع بودم! خنده ای کرد و گفت : اون مال گذشته بود الان چی ؟! الان چی ! نمی دونم ! شاید می دونستم اما جرات بیانش و نداشتم! راست می گفت اون مال گذشته بود اما آینده چی! جوابی نداشتم رفتم طرفش و حافظ و برداشتم و تفعلی زدم .....
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در آن کار بماند
اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند
محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در سر هر بازار بماند ...
نگاهی به نشانه پیروزی بهش کردم و مطمئن گفتم : حداقلش اینقدر اطمینان دارم که اگر احیانا که البته پیش نمیاد ولی به هر حال حتی اگر یک درصد اشتباه کردم ..... که حرفم و قطه کرد و گفت : نمی تونی ؟! خودم و جمع و جور کردم و گفتم : امتحانش مجانیه ! من آمادم ! حافظ و از دستم گرفت و گفت : وقتی میخواستی جواب سوالم و بدی اینقدر مطومن نبودی که به غیر متوسل شدی ! عصبانیم کرده بود اما .... حافظ و باز کرد و سرش و به گوشم نزدیک کرد و آروم گفت :......
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که کله کج نهاد و تند نشست
کلاه داری و آیین سروری داند
غلام همت آن عافیت سوزم
که در گدا صفتی کیمیاگری داند
سرش و برد عقب و ادامه داد: نه هر که سر بتراشید قلندری داند ! نمی دونم چقدر طول کشید اما نگاهم بدجوری به نگاهش گره خورده بود . بدتر از همه اینکه یه دفعه تهی از هر گونه حسی شده بودم! قدرت فکر کردن هم نداشتم ! اومد طرفم و گفت : سعی کن به آینده مطمئن نباشی فقط سعی کن امیدوار باشی . اینجوری راحت تر زندگی می کنی ! به طرف پنجره برگشتم و نگاهی به خورشید کردم و آرام در گوش خودم گفتم : ولی تا از آینده مطمئن نباشم بهش امیدوار نمیشم.....
گر مرید راه عشقی فکر بد نامی مکن
شیخ صنعان خرقه رهن خانه خمار است