خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

۱۰۰۱ شب - ۶۹

حاشا که من به موسم گل ترک می کنم 
                          من لاف می زنم این کار کی کنم 
                                        مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم 
                                                                 در کار چنگ و بر بط و آواز نی کنم 

گفتم : می خوام ادعا کنم که با آینده فاصله زیادی ندارم! 

گفت : خب دیگه؟ 

گفتم : می خوام ادعا کنم که با سرنوشت فاصله زیادی ندارم! 

گفت : خب دیگه ؟ 

گفتم: دیگه نداره ،همه عالم و آدم دنبال کم کردن فاصلشون با همین چیزان دیگه! 

گفت : یا تو اشتباه می کنی یا عالم و آدم! 

گفتم : یعنی چی ؟ 

گفت : پسر جان ! به جای کم کردن فاصله ات با آینده دنبال زیاد کردن فاصله ات با گذشته باش و به جای کم کردن فاصله ات با سرنوشت ، دنبال زمان حالت بگرد ! 

نفس عمیقی کشیدم و گفتم : اگر اینجوری باشه باید بگم آینده من حال شماست !‌ راستی تو زمان حال چیزی از گذشته ات داری که به درد آینده من بخوره ؟! 

لبخندی زد و گفت: پس معلوم نه معنی گذشته رو فهمیدی ، نه آینده رو ، همون بهتر که در زمان حال زندگی کنی و ادعا برای آینده داشته باشی.....  

خواهم از زلف بتان نافه گشایی کردن
                                                   فکر دور است همانا که خطا می بینم