خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

خودنویس

... خودنویس یعنی دنیای واقعی فردا با بودن در مجاز امروز به شرط آنکه واقعی بمانی....

۱۰۰۱شب - ۴۲

در نظر بازی ما ، بی خبران حیرانند 
                 من چنینم که نمودم ، دگر ایشان دانند 
                                              عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی 
                                                              عشق داند که در این دایره سرگردانند


ایستاد و گفت:مهمترین آرزوت تو زندگی چیه؟!

همیشه تو زندگی آدم ها دلایل مختلفی برای زنده موندن و زندگی کردن دارن.یه عده با آرزوهاو امیدهاشون زندن یه عده هم به امید آرزوهاشون زندگی می کنن.ایستادم روبروش و گفتم : گفتنی نیست! خنده آرومی کرد و گفت: به کسی نمی گم. مطمئن باش!سرم و تکوم دادم و گفتم: نه .نمی خوام کسی بفهمه. آرزوهای آدم ها مال خودشونه،من هم آرزوهام تنها بهانه زندگیم هستن؛شاید بدت بیاد اما نمی خوام کسی رو تو این بهانه شریک کنم. اومد بیرون و نگاه تلخی کرد و گفت:ولی من فقط یه آرزم دارم.....

یک بحرسرشک بودم و عمری سوز  
                      افسرده و پیر می شدم روز به روز 
                                        با خیل عاشقان چو همرزم شدم 
                                                      سوزم:همه ساز گشت و شامم
همه روز

ادامه داد: و این یه دونه رو فقط به تو می گم ؛ تنها آرزویی که من دارم ،آرزوی بهترین آرزوها برای تو و تنها تو هستش.....

                                                       آمد ، به طعنه کرد سلامی و گفت : مرد
                             گفتم : که ؟ گفت:آنکه دلت را به من سپرد 
             وانگه گشود سینه و دیدم که اشک عجز 
فانوس عشق
من،به کف نور، می سپرد 

نگاهم و به نگاهش گره زدم و گفتم:می دونی فرق من وتو چیه؟! با لبخند ملیحی گفت:آره . فرق من و تو دقیقا تو آرزوهامون خلاصه میشه،نه ؟! سری تکون دادم و گفتم: آره درست حدس زدی . نه من و تو همه آدم ها تنها فرقشون تو آرزوهاشونه! اومد نزدیک تر و گفت : من تنها آرزوم و برای تو گفتم حالا نوبت تو هستش که آرزوت و بهم بگی ؛ نه همش و یکی از بهتریناش و هم بگی قبوله؛ پس در گوشم بگو آروزت چیه؟! سرم و بردم طرفش و گفتم :به شرطی که به هیچ کس نگی! گفت : خاطرت جمع . آروم ادامه دادم: یکی از بهترین آرزوهام ، آیندمه برای تو .......

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال 
                                         مرغ زیرک چون بدام افتد تحمل بایدش