از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای
آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای
از دامن تو دست ندارند عاشقان
پیراهن صبوری ایشان دریده‌ای
از چشم بخت خویش مبادت گزند از آنک
در دلبری به غایت خوبی رسیده‌ای
یادم یه روزی یه دوستی بهم گفت : تا حالا چند بار عاشق شدی ؟
خیلی تعجب کردم و محکم بهش گفتم : من هر وقت که بخوام عاشق میشم.
نگاهی آرام به من کرد و گفت : مطمئنی ؟!
ده سال از اون حرف گذشت و تازه من فهمیدم که عاشق شدن چقدر سخته !!
منعم مکن ز عشق وی ای مفتی زمان
معذور دارمت که تو او را ندیده‌ای
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود
کاین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد
خیلی حوصله حرف زدن با هم را نداشتیم .
حتی حوصله سوال و جواب کردن هم نداشتیم .
حتی حس و حال مرور کردن هم نداشتیم .
تکیه دادم به تخت و سرم و بالا گرفتم و حرکت ابرها رو تماشا کردم .
اومد بالای تخت نشست و شروع به تماشای گل قالی رو تخت کرد .
چشمام و بستم و آروم گفتم : فکر می کنی دنیا مال آدم خوباست یا آدم بدا ؟!
رفت و پایین و آروم گفت :نمی دونم فقط خدا کنه دنیای آدم خوبا مال آدم بدا نشه!
سرم و آوردم پایین و چشام و باز کردم و گفتم : ولی خدا کنه دنیای آدم بدا مال خوبا نشه !
کس ندیدست ز مشک ختن و نافه چین
آنچه من در سحر از باد صبا می بینم
دیده ما چو به امید تو دریاست ، چرا
به تفرج گذری بر لب دریا نکنی
دردمندان غمت زهر هلاهل نوشند
قصد این قوم خطا باشد هان نکنی
ایستاد و گفت:با مرگ چقدر آشنایی؟!
یه داستان قدیمی هست که همیشه آدم ها رو دنبال خودش می کشونه و هیچ وقت هم دست از سرشون بر نمی داره خیلی ها میگن حقیقته خیلی ها هم می گن واقعیته! خندیدم و گفتم اینهمه موضوع ، چرا مرگ؟! اومد طرفم و گفت :چون دوستش دارم.حالا نظرت و بگو. این پا اون پا کردم و گفتم: به نظر من زندگی مهمترین نعمتیه که خدا به آدم ها داده . به نظرم زندگی مهمترین بهانه آدم ها برای بودنه و به نظرم زندگی زیباترین حس غریزیه آدم هاست برای همیشه.به نظرم ،تا آسمان ، تا خورشید ،تا کوه هست زندگی باید کرد......
دل از سنگ باید که از درد عشق
ننالد خدایا ! دلم سنگ نیست
مرا عشق او چنگ اندوه ساخت
که جز غم در این چنگ آهنگ نیست
به لب جز سرود امیدم نبود
مرا بانگ این چنگ خاموش کرد
چنان دل به آهنگ او خو گرفت
که آهنگ خود را فراموش کرد.....
دستام و بردم سمت سرش و گفتم:به نظرم زندگی تنها مخلوقیه که برای درک کردنش نیاز نیست همه جا و همیشه دنبالش بگردی چون همیشه در کنارت....
مرا عمری به دنبالت کشاندی
سرانجامم به خاکستر نشاندی
ربودی دفتر دل را که افسوس
که سطری هم از این دفتر نخواندی
گرفتم عاقبت دل بر منت سوخت
پس از مرگم سرکشی هم فشاندی
گذشت از من ولی آخر نگفتی
که بعد از من به امید که ماندی...
اومد طرفم و با تعجب پرسید: تو مطمئنی که حالت خوبه؟! کجایی؟! من می گم از مرگ بگو تو زندگی و برام تعریف می کنی! اومد جلوتر و با صدای محکم ادامه داد: بگو از مرگ می ترسم این قدر هم حاشیه نرو ! یه کلام بگو وحشت دارم و این همه صغری کبرای بی ربط هم نچین!گفتم: تو واقعا نظرت اینه! لبخندی زد و گفت: دقیقاْ ! ادامه دادم: ولی به نظر من زندگی زیباست! زندگی جاری است ! دستش و کرد تو جیبش و سرش و کج کرد و گفت: دیدی گفتم این قدر از مرگ می ترسی که حتی جرات گفتنش و هم نداری! تو ترسویی!سرم و تکون دادم و رفتم به طرف در و آروم زیر لب گفتم :و مرگ آخرین هیجان زندگی است.....
هرگز نمی کند ز سر خود خبر مرا
تا در میان میکده سر بر نمی کنم
یک سال دیگر هم گذشت.... درسال جدید .....
»» خدایا ! مرا فهمی ده تا برای همیشه به یادت باشم
»» خدایا ! مرا معرفتی ده تا همیشه سپاسگزارت باشم
»» خدایا ! مرا چشمی ده تا زیبایی های خلقتت را ببینم
»» خدایا ! مرا صبری ده تا نامردمی ها را راحت تحمل کنم.
»» خدایا ! مرا قلبی ده تا تمام خوبی ها را در آن جای دهم.
»» خدایا ! مرا عشقی ده تا سختی های دنیا را آسان بگیرم
»» خدایا ! مرا روحی بده تا مدیون نگاه های کوتاه دنیا نگردم
»» خدایا ! مرا کلام موجزی ده تا بتوان گره از کار همه بگشایم
و خدایا ! خدایا !
مرا توانی ده تا ناتوانایی هایم مانع از حرکت دیگران نگردد !.............
« آمین یا رب العالمین »
چه نسبت است به رندی ، صلاح و تقوا را
سمع وعظ کجا ، نغمه رباب کجا
ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد
چراغ مرده کجا ، شمع آفتاب کجا
فاصله گرفت و پرسید : حد و مرز دنیات کجاست ؟
اگر زندگی یه مبارزه باشه و اگر قرار باشه که مبارزان اون ما باشیم باید بدونیم که هر مبارزه ای یه طرف پیروز داره و یه طرف شکست خورده .مهم اینکه ظرفیت داشته باشیم که اگر بردیم یا باختیم سرمون و بالا بگیریم و به همه نگاه کنیم! کمی شن های زیر پام و جابجا کردم و گفتم : تا منظورت کدوم دنیا باشه؟!نگاهی بهم کرد و گفت : همین دنیایی که توش زندگی می کنی ! به طرف ساحل برگشتم و گفتم:برای چی این سوال و پرسیدی؟ نسیم ملایم دریا فاصله ای میان سوالم و جوابش انداخت و گفت : میخوام بدونم کجای دنیای تو هستم همین .....
اشکم ولی بپای عزیزان چکیده ام
خارم ولی به سایه گل آرمیده ام
با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهارعشق
همچون کوهی سر به گریبان کشیده ام
چون خاک در هوای تو از پا افتاده ام
چون اشک در قفای تو با سر دویده ام
ادامه داد : میخوام بدونم دنیای من با دنیای تو چقدر فاصله داره ؟! چقدر شبیه به هم هستیم ؟! یا اینکه اصلا د رجنگ با همدیگه هستیم یا شاید هم ....
من جلوه شباب ندیدم به عمرخویش
از دیگران حدیث جوانی شنیده ام
از جام عافیت می نابی نخورده ام
وز شاخ آرزو گل عیشی نچیده ام
موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام
که حرفش و قطع کردم و گفتم : وسعت دنیای من یه زمانی به اندازه چند تا کلمه بی حساب بود؛یه زمانی هم به اندازه چند تا سطر نامنظم شد و یه چند وقت پیش هم به اندازه وسعت این دریا به همین آرامی و بی انتهایی .... که حرفم و قطع کرد و لبخند آرامی زد و در حالی که خیلی مطمئن از من و دریا دور می شد گفت: پس دنیای ما با هم خیلی متفاوته خیلی! بدون این که برگردم پیش خودم گفتم : اما الان فهمیدم که چقدر دنیام کوچیکه.....
پیش از آن کاین سقف سبز و مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود
یاد باد آن صحبت شب ها که با زلف توام
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود
حسن مهرویان مجلس گر چه دل می برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود
به دیوار تکیه دادو پرسید : زندگی رو تعریف کن !؟
از زمانی که برای هر جمله ای لغتی و برای هر لغتی یک معنی خلق شد با یه حساب سرانگشتی می بینیم که اطرافمون پر از معانی شده که شاید هیچ ارتباطی با ما ندارن اما هستن چون باید باشن! نگاهی بهش کردم و گفتم : ای کاش طراح کنکور تو می شدی این همه سوال سخت و آدم نمی دونه چجوری جواب بده! لبخندی زد و گفت : تو تعریف کن! دستی به سرم کشیدم و گفتم: خب زندگی یهنی عشق٬ بودن٬ خندیدن ٬ نفس کشیدن و لذت بردن از هر چیزی که آفریده شده تا در خدمت ما باشه! پاش و به دیوار تکیه داد و گفت : تو برای این کارهات چقدر قیمت می ذاری؟! یه حساب سرانگشتی کردم و با یه اطمینان به نفس فوق العاده گفتم: به قیمت زنده بودن! کلی صفا کردم از جوابی که دادم.سرش و کج کرد و لبخند زیبایی زد ...
اشکم ولی بپای عزیزان چکیده ام
خارم ولی به سایه گل آرمیده ام
با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهارعشق
همچون کوهی سر به گریبان کشیده ام
چون خاک در هوای تو از پا افتاده ام
چون اشک در قفای تو با سر دویده ام
و ادامه داد: قیمت زنده بودنت چقدره؟! یا بذار ساده تر بگم: این قیمت و خودت رو خودت گذاشتی یا دیگران برات گذاشتن ؟!
من جلوه شباب ندیدم به عمرخویش
از دیگران حدیث جوانی شنیده ام
از جام عافیت می نابی نخورده ام
وز شاخ آرزو گل عیشی نچیده ام
موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام
پنج گزینه کرده بود! کمی رفتم جلوتر و گفتم: هر آدمی اول ٬خودش رو خودش قیمت می ذاره بعد دیگران ! اومد به طرفم و گفت: قیمتت چقدره ؟! نگاه تندی بهش کردم و گفتم: بعضیا این قدر قیمتشون زیاده که کسی برای خریدنشون سراغشون نمی ره! دوباره لبخندی زد و گفت : برمی گردم سر سوال اولم. تعریف زندگی و ...! که حرفش و قطع کردم و گفتم : بی نتیجه است..! حرفم و قطع کرد و گفت : تو راست گفتی . من اگر طراح کنکور می شدم سوالام اینقدر راحت بود که همه قبول می شدن اما به شرط اینکه می تونستن خودشون و به جلسه برسونن! همه فکر می کنن که می رسن! اما هرگز نمی رسن! تو هم مثل بقیه ٬ فکر می کنی رندگی رو تعریف کردی اما تو کتاب من این لغاتی که در تعریف زندگی گفتی در توضیح مرگ اومده نه زندگی! سرم سنگین شده بود! مبهم شنیدم که می گفت : تو هم معنای مرگ و زندگی و اشتباه گرفتی....
کس ندیدست ز مشک ختن و نافه چین
آنچه من در سحر از باد صبا می بینم