بعضی مواقع در مسیر زندگی های کوتاه و بلندی که می بینیم بعضی نکته ها بیشتر از بقیه ذهن آدم و با خودش درگیر می کنه و این شدت درگیری تا حدی می شه که تا مدت جزء لاینفک مشغله های ذهنی میشه .
بعضی مواقع هم هست که در همین مسیر نکاتی پیش میاد که نه ذهن و درگیر می کنه نه مشغله میشه اما کم کم حیات آدم و تو دستش می گیره .
چند روز پیش داشتم فکر می کردم آیا این مشغله ها و درگیری ها ، دغدغه هم میشه یا نه در حد همین نکات باقی می مونه ؟!