شکایت از دل ........

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم 
                   واندرین کار دل خویش به دریا فکنم
                               مایه خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست 
                                               می کنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم
 تا حالا شده براتون پیش بیاد با سرعت تو جاده ای که تمام افتخارش یکی شدن معیار های عقل و دله دارید حرکت میکنید / همین که می یایید نتیجه بگیرید / هدف محو میشه و یه دفعه یه دوراهی ترو تمیز جلو پاتون سبز میشه ؟! عجب لحظه ترسناکیه !عجب لحظه حیرت آوریه !نه را ه پس دارید نه میدونید کدوم راهتون پیشه !یه جورایی یعنی آخر دنیای ذهنتون و می بینید!
اصلاْ ! هیچی تو اون نقطه و تو اون لحظه از کار نمی کنه! زمان صفر می شه و حرکت ناتموم!
خیلی وقت ها آدم ها تو بعضی موقعیت ها که هستند اول فحش میدن بعد فکر میکنن که چی گفتن! اول انتخاب میکنن بعد ارزیابی میکنن که چی انتخاب کردن! خیلی مشکله!
هم فکر کردن ! هم نوشتن ! هم درست نوشتن ! هم دیدن و هم شنیدن و هم همه ی دیده ها و شنیده ها رو یه جا جمع کردن خیلی وقت ها آدم ها رو اینقدر درگیر میکنه که یادشون میره کی جوون بودن ! کی پیر شدن ! و کی ......
تا بوده همین بوده ! شاید نتونیم این روند رو عوض کنیم یا تغییرش بدیم ! اما فکر کنم حداقل کاری که می تونیم بکنیم این که توش غرق نشیم تا بمانیم و فقط بمانیم!
                                         قلب ما هنوز بی ریاست 
                                         قلب تو چه دیر آشناست 
                                         قلب ما چه بی انتهاست
                                         قلب تو چه ...............