چرا چنین شتابان.......

  نکته ای دلکش بگویم ٬ خال آن مه رو ببین
                          عقل و جان را بسته ز زنجیر آن گیسو ببین 
                                                 عابدان آفتاب لاجرم زین دلبر ما غافلند
                                                                     روی ملامت گو خدا را رو مبین آنرو ببین
بزرگی روزی گفت : ببین و بگذر ٬ اما بایست و بیندیش !  
آدم ها ٬‌همشون از بزرگ و کوچیک تو زندگی یه سری متعلقات دارن که بخوان و نخوان دست و پاشون رو تو لحظات حساس می بنده ! اما خوش به حال اون هایی که این متعلقات نه تنها براشون دست و پاگیر نیست ٬ بلکه کلید تمام قفل های زندگشونه ؛ قفل هایی که ......
زنچیرند بر پای دل
زنجیرند بر راز عشق  
زنجیرند بر بازی چشم
زنجیرند بر سینه ای سرخ
زنجیرند بر پرواز روحی سبک
زنجیرند بر جاده ای مملو از تحرک
زنجیرند بر دستانی که به انصاف حکم کرد
زنجیرند بر عقلی که به ایمان داشتن متهم شد
زنجیرند بر اسطوره ای حقیقی که نه زاد و نه زاده شد و
                     زنجیرند بر تمام زنجیر هایی که از زنجیر بودن شرم کرده اند 
این دل چه ها می کنه وقتی که تصمیم میگیره از این حصار مستحکم سینه بیرون بیاد ! پرواز عشق است و تجلی نماد روح ؛ مثل قلیان احساس آدمیه که در غروب خورشید بر بالاترین نقطه کوه دست به روبرو میگذارد و  با تمام وجود خود را صدا میزند . و چه سخت است زمانی که در آن در آن نقطه بگوییم :
                          من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود
        آنکه من در جستجوی او ز خود بیرون شدم
                                                                کس ندیدست و نبیند مثل او فرزانه های