انعکاس ....

صلاح از ما چه می جویی که مستان را صلا گفتیم
                            به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم
                                                   در میخانه بگشا که هیچ از خانقه نگشود
                                                                     گرت باور بود ور نه سخن این بود و ما گفتیم
 یه بار بهم گفت : این دنیات رو چقدر میفروشی؟!   
گذشت ایام بعضی وقت ها آدم ها رو مثل یه دونه قایق کوچیک به هر طرف که بخواد میبره . رسم زمونه اینه ،‌چه بخواهیم و چه نخواهیم ! ازم پرسید این دنیات با تمام متعلقاتش رو چند می فروشی؟ چقدر براش قیمت می ذاری؟!‌ سوال ،‌ سوال خیلی سختی نبود . مثل بقیه سوالات اما یه فرق مهمی با بقیه سوالات داشت ؛ یه جور آزمایش ،‌ یه جور محک ، یه جور فهماندن اینکه .....
دوست داشتن بازی نیست
دوست داشتن احساس نیست
دوست داشتن درک لحظه ای نیست
دوست داشتن پرش بدون عشق نیست
دوست داشتن فقط پر کننده فاصله ها نیست
دوست داشتن برطرف کننده نیاز لحظه ای نیست
دوست داشتن تنها پاسخ  به صدای درون قلب نیست و
                         دوست داشتن ، همیشه نشانه دوست داشتن نیست 
جواب دادن به سوالش خیلی سخت بود‌ ، کمی فکر کردم . برای اولین بار رو کردم به قلبم و گفتم  : حالا تو جواب بده ! مکث کوتاهی کرد ،  لبخندی زد و با صدای آرام گفت اینگونه پاسخ بده ؛‌ دنیام رو به اون قیمتی می فروشم که بتونم باهاش هزینه دوست داشتنت رو پرداخت کنم ........
           من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده ام لیکن 
                                                                       بلایی کز حبیب آمد هزارش مرحبا گفتم