پس از رهایی ......

رفتم به باغ تا که بچینم سحر گلی
                               آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی
                                                          چون کرد در دل اثر آواز عندلیب 
                                                                                      گشتم چنانکه نماندم تحملی
اشاره ای کرد و گفت : بر حذر باش ز نا اهلی دل ! 
گاهی اوقات معنای بعضی عبارات رو نمیشه با وجود خودشون معنا کرد ؛‌ خیلی وقتا پیش میاد که برای معنا کردن برخی واژه ها باید اول مفهوم ضد اون معنا رو فهمید و تازه اگر مجالی بود به معنای واژه اصلی برسیم ! مثل معنای سفیدی که تا ندونیم سیاهی چیه نمی فهمیم سفید یعنی چی ! یا مثل این که تا ندونیم فرود چیه هرگز نخواهیم فهمید فراز یعنی چی و یا مثل قبل از رهایی که حتما باید بدونیم پس از رهایی یعنی چی . باید بدونیم پس از رهایی یعنی ....
که گل یار خار گشته و بلبل قرین عشق !
که خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن !
که ببوس غبغب این ساقی به نغمه ی می و عود!
که عشق آسان نمود  اول ولی در راه افتاد مشکل ها !
که زابراز  نظرهای دلم دانستم که دلم زین راه عاشق شد !
که یاد آر ای دلم پیش از اینت بیش از این اندیشه ی عشاق بود !
که طریق کام بخشی چیست، ترک کام خود ز روی یار و دیده اش گفتن !
که نعیم هر دو جهان پیش عاشقان بجوی          که آن مطاع قلیل است و این عطای کثیر
ولی در نهایت پس از تمام این رهایی ها و نهایت آزاد شدن از بند این اوصاف خود بندی دیگر است که این بار نه بر جسم خسته و بی رمق که بر روح بی جان و منتظر ! و ای کاش همه میدانستیم که ویرایش و پالایش همه هیچند در این راه ! 
                       دل رمیده ما را که پیش میگیرد
                                                          خبر دهید به مجنون خسته از زنجیر