ساده .....

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و نا ولها 
             که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها 
                             به بوی نافه ای کاخر صبا زان طره بگشاید 
                                          زتاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل ها
بعد از کمی تامل گفتم : کجا دانند حال ما سبکبالان ساحل ها  !
همیشه آدم ها وقتی که می خوان کارهای بزرگ انجام بدن اول شک می کنن که نکنه انجام بدیم و نشه ؟ نکنه نتیجه ای که میخواهیم نگیریم ! و هزار تا شک دیگه . اگه اینجوری قرار باشه که همه پیش برن فکر نکنم ره به جایی بتوان برد ،‌ مجنون بدبخت و اون لیلی سرگردون هم اگه قرار بود تو عشقشون شک کنن که دیگه امروز لیلی و مجنونی نبود که بشه مطلع حرف همه و یا اگر قرار بود شکی باشد در عشق ......
پروانه به گل 
        رامین به ویس 
                    گل به آفتاب  
                        فرهاد به شیرین 
                                      دریا به اقیانوس
                                            علی به فاطمه 
                                                       ماه به نور
                                                             مجنون به لیلی
                                                                       امروز به فردا
                                                                            خسرو به شیرین
شاید دیگه زندگی تو این دنیای تنیده در خواب و خستگی و بی تابی نه تنها معنا پیدا نمی کرد بلکه اجبار بدون اختیار می شد ! چرا که اون میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان می شد ! اما ...... 
    مرا در منزل جانان چو امن عیش باشد هر دم 
                                             جرس فریاد می دارد که بر بندید محمل ها