تا ابتدا.....

آن کیست کز روی کرم با مت وفاداری کند
                بر جای بد کاری چو من یکدم نکوکاری کند
                                    اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی
                                                     وآنکه به یک پیمانه می با من وفاداری کند
با شیطنت همیشگیش رو کرد بهم و گفت : بین من و خودت کدوم و انتخاب می کنی؟!
زمانه همیشه یه سری بازی هایی داره که برای فهمیدن ربطشون به همدیگه یا باید عمر نوح داشته باشیم یا صبر ایوب ! خندیدم و گفتم : منظورت که انتخاب بین صفر و صد نیست ؟! آرام گفت : ببین صفر و صفر یا صد و صد مهم نیست ، مهم این که تو کدوم و انتخاب می کنی ؟! خسته بودم اما مثل همیشه باید تا ته بازی رو می رفتم ! نگاهش کردم و لیوان و تو دستم جابجا کردم و گفتم : من صفر رو انتخاب می کنم ! با تعجب زیادی که تا حالا ندیده بودم رو کرد به من و گفت : تو همیشه صفر رو انتخاب می کنی ؟! گفتم : آره . سعیمی کنم همیشه صفر رو انتخاب کنم برای اینکه با صفر .....
همیشه امید به رسیدن به صد هست
همیشه امید از دست ندادن داشته ها هست
همیشه ناراحتی از سقوط از پله صد تو ذهنم نیست
همیشه میدانم که میتوانم خودم تعیین کننده برای صعود باشم
همیشه مطمئنم حتی اگر زمان اجازه ندهد میتوانم موفق ترین باشم
همیشه ترس از،از دست دادن رو در درونم میتونم بدون ترس از آینده مهار کنم و
همیشه مطمئنم هر چی که دارم از پایه درست بوده و ترس از سستی پایه نخواهم داشت
پس مطمئن باش که همیشه  صفر انتخاب اولم خواهد بود ! با تعجب وصف ناپذیری (و جالب برای من ) لیوان رو محکم رو میز کوبید و گفت : پس من هم که انتخاب شدم صفرم ؟! لیوان و آروم گذاشتم رو میز و گفتم نه تو بالاتر از صفری ! نگاه شیطنت آمیزی کرد و گفت : پس حرفت و نقض کردی ! گفتم : نه تو بالاتر از صفری نه به این خاطر که نقض حرفم و ثابت کنی بخاطر اینکه من به عمر نوح و دارم و نه صبر ایوب تا بخوام تنها عدد انتخابیم و از صفر به صد برسونم ! نگاهی کرد و گفت : و شاید تنها اشتباه عمرت رو کرده باشی .......
            گفتم گره نگشوده ام زان طره تا من بوده ام
                                                        گفتا منش فرموده ام تا با تو طراری کنم