نگاه کن .....

گر زدست زلف مشکینت خطایی رفت ،‌رفت 
               ور زهندوی شما بر ما جفایی رفت، رفت 
                                  عشق بازی را تحمل باید ای دل پایدار
                                                     گر ملالی بود ور خطایی رفت ، رفت
بخار پنجره رو پاک کرد و گفت : با الهه عشقت چطوری معاشقه می کنی ؟!
هر آدمی تو این چند روز دنیا که هست و نیست یه سری برگزیده ها داره مثل برگزیده عشق ، برگزیده سکوت و هزار تا برگزیده دیگه که یه روزی باید تکلیفش و با این برگزیده ها روشن کنه!  در حالی که آب و تو لیوان سنگین و سبک می کردم رفتم تو فکر ، یعنی چی؟!‌ برگزیده ! سرم و بالا گرفتم و خواستم با شوخی قضیه رو برگزار کنم برای همین گفتم : به آسونی ! نگاهی کردو به خط دیگه روی پنجره بخار گرفته کشید و گفت :مطمئنی؟! نمی دونم یعنی نمی دونستم !‌ نمی خواستم با نگاه کردن تو چشمم بفهمه که گیر کردم! نگاهم واز نگاهش دزدیدم و در حالی که بالا پایین رفتن آب تو لیوان و نظاره گر بودم آروم گفتم .....
                                                                لب دریا، نسیم و آب و آهنگ،     
                                                       شکسته ناله ی موج بر سنگ
                                               مگر دریا دلی داند که ما را،
                                      چه توفانی در این سینه تنگ!
                             تب و تابی ست در موسیقی آب
                       کجا پنهان شده این روح بی تاب
             فرازش شوق هستی شور پرواز،
فرودش:غم؛ سکوتش:مرگ ومرداب
و ادامه دادم: پاسخ دادن به برگزیده ترین نیزهای هر آدمی مثل ما نیازمند داشتن یه روح برگزیده و یه تصمیم برگزیده تر هستش ! شاید به این راحتی ها نشه بهش جواب داد! اما مطمئن باش اگر روزه برسه که ..... که حرفم و قطع کرد و گفت .....
سپردم سینه را بر سینه کوه
         غریق بهت جنگل های انبوه
                  غروب بیشه زارانم در افکند
                         به جنگل های بی پایان اندوه !
                                  بخوان، ای مرغ مست بیشه دور،
                                             که ریزد از صدایت شادی و نور،
                                                      قفس تنگ است و دل تنگ ، ورنه
                                                            هزاران نغمه دارم چون تو پر شور !
ادامه داد: شاید همیشه برای هر کاری یه زمانی که نه چند زمان وجود داشته باشه اما این و بدون برای رهایی از دام بسط نگاه خواهشانه فقط یک زمان و اون هم بسیار محدود هستش! اگرنتونی درکش کنی شاید ... که نه حتما هیچ وقت دیگه نمی تونی اون و درک کنی! رفتم کنار پنجره ؛ دو تا خط بود ؛‌ راست می گفت یک بار در یک زمان و اون هم خیلی محدود آدم ها اجازه پیدا می کنن برگیده بودن احساسشون و ابراز کنن ! برگشتم روبروش و آروم گفتم : ولی یه اما هم داره ! و اون هم این که اول تو بتونی تشخیص بدی احساست برگزیده هست یا نه بعد به فکر بروزش باشی! نگاهی کرد و گفت : همه شب، گفت دریا قصه با ماه.....دریغا حرف من، حرف نگفته !
               از سخن چینان ملالت ها پدید آمد ولی
                                                      گر میان همنشینان ناسزایی رفت ، رفت