روایت دوم......

صلاح از ما چه می جویی که مستان را صلاگفتیم
                     به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم
                                     در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
                                                       گرت باور بود ورنه سخن این بود و ما گفتیم
گرمای شومینه رو زیادتر کرد و گفت : بعدش چی شد؟
خیلی وقت ها تو زندگی آدم ها لحظاتی پیش میاد که نباید خیلی معطل کرد و پایبند حرف و حدیثای گذشت شد فقط باید پرسید خب بعدش؟! از کنار پنجره اومدم کنار و گفتم : تازه فهمیده بود اینجا زمین به معنای زمینه نه زمین به معنای آسمان!بلند شد اومد طرفم و گفت : تو چی فکر می کنی ؟! برق نگاهش اذیتم می کرد .نگاهی بهش کردم و گفتم :در خونه رو زد . رفتم دم در دیدم خودشه! گفت : ببخشید آقا یه سوال دارم؟! من شناختمش اما اون نه! گفتم : بفرمایید: گفت تو زمین شما همه رو مثل خودم دیدم اما معنی یه جمله رو که رو درو دیوار شهر نوشته بود نفهمیدم . کمکم می کنید معنیش و بفهمم؟!‌گفتم : باشه بگو !‌گفت معنی این جمله که همه اون و تکرار می کنن و می نویسن چیه .....
 دل  از  سنگ  باید  که  از درد  عشق
          ننالد   خدایا ! دلم   سنگ  نیست 
               مرا  عشق او  چنگ  اندوه  ساخت 
                     که جز غم در این چنگ آهنگ نیست
                               به  لب   جز  سرود  امیدم  نبود 
                                   مرا  بانگ  این چنگ خاموش  کرد 
                                         چنان  دل  به  آهنگ  او  خو  گرفت 
                                                که آهنگ   خود  را   فراموش  کرد.....
نگاهی کرد بهم و از من فاصله گرفت و گفت : تو چی جوابش و دادی؟!‌ یه کم آب ریختم تو لیوان و یه نگاهی بهش کردم و گفتم : من جوابی براش نداشتم! من فقط شنیدم ! الان هم دم در منتظره اگر میتونی یه جواب براش پیدا کن بهش بده! منتظره! با عجله اتاق و ترک کرد .بعد از چند دقیقه برگشت ! نگاهش خسته بود . نگاهی بهم کرد و گفت : بهش گفتم ......
                                                    مرا  عمری   به  دنبالت  کشاندی 
                                               سرانجامم   به خاکستر نشاندی
                                        ربودی  دفتر دل  را  که  افسوس 
                                که سطری هم از این دفتر نخواندی 
                        گرفتم  عاقبت دل بر منت  سوخت 
             پس از مرگم سرکشی هم  فشاندی
        گذشت   از  من  ولی آخر   نگفتی
که  بعد  از من  به  امید  که  ماندی...
بی اختیار اشک تو چشماش جمع شده بود! گفتم : جوابت بد نبود! اما چرا اینقدر سریع و تند؟! می تونستی یه کم اروم تر بهش جواب بدی ، یه حداقل یه کم واضح تر! یادت نره اون هنوز آسمونیه و نتونسته خودش و با شرایط اینجا وفق بده! نگاهی از روی عصبانیت بهم کرد و گفت : حالا اگه خودت جوابش و میدادی چی میشد؟! حتما باید من و می فرستادی؟! لیوان آب و زمین گذاشتم و گفتم : برای اینکه این قسمتش مربوط به تو میشد نه من ! دیدم زد زیر گریه ! به سختش خودش و کنترل کرد و گفت : می دونی تو این فاصله چی فهمیدم؟! گفتم : اگه بگی خوشحال میشم! نگاهی به شعله ها و لیوان کرد و گفت : تازه فهمیدم که اینجا زمینه......
          من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده ام لیکن
                                                         بلایی کز حبیب آید هزارش مرحبا گفتم