جمله معروف -- بودن یا نبودن / مسئله این است -- را اگر بخواهیم با فونت شرقی بازخوانی کنیم با توجه به این مسئله که تا امروز این غرب بوده که درصدد اثبات برتری خود نسبت به شرقیون بوده است باید بگوییم ----- ضعف و قدرت / مسئله این است ---- و این مسئله هم فقط فعلا برای ما هست . چند وقت پیش سر کلاس بودم .یکی از اساتید از موقعی که کلاس شروع شد شروع کرد به گفتن اینکه فلان نظریه پرداز چی گفته / فلان نظره پرداز چی میگه ! دردسرتان ندهم یکساعت و نیم مغز ما را پر کرد از نظریه های فلان دانشمند و فلان نظریه پرداز .جالب بود که همه بچه ها هم با چنان ولعی چشم به دهان استاد دوخته بودند که اگر کلوپاترا را اون موقع میدیدند اینقدر حال نمیکردند.خلاصه کلاس که تمام شد با حالی سرشار از گرفتگی رفتم پیش استاد .کشیدمش کنار و ازش پرسیدم .. خداوکیلی استاد چقدر خود شما به این حرف هایی که زدی اعتقاد داری ؟ با اصلا چقدر از این سی / چها تا نریه ای را که گفتی قبول داری ؟ آخه در طی کلاس یه جوری از این تئوری ها دفاع میکرد که اگر کسی نمی دونست فکر میکرد که تین حرف ها همه ترشحات مغزی این استاد است .خلاصه بعد از یک نگاه سنگین از مدل نگاه های عاقل اندر سفیه یه جوابی به من داد که تنها نتیجه اش ماندن کوله باری از تاسف برایم بود .به من گفت .. // شما در چه عصری زندگی میکنی . مگه نمیدونی که حفظ کردن نظریات بیشتر یعنی بالا رفتن احترام و منزلت علمیتان نزد دیگران .// حالا سوال من اینه ..== پس تفکرات و اطلاعات و دانسته های خودمان چی ؟ یعنی ما چون در ایران هستیم / چون شرقی هستیم حق دادن نظریات مستقل نداریم ؟ و همیشه باید ملاک و معیار سنجش افکارمان فلان نظریه پرداز غربی باشد ؟پس تکلیف داشتن تفکراتی برتر چیست ؟===.